میلاد پیامبر نور و رحمت به روایت اهل سنت در دوازدهم و به روایت اهل تشیع در هفدهم ربیع الاول اتفاق افتاده است. امام خمینی که از منادیان وحدت جوامع اسلامی بود
نیز به منظور وحدت هرچه بیشتر جامعه اسلامی، هفته مابین این دو روز را به نام « هفته وحدت » نامگذاری نمود. مقاله حاضر بررسی کوتاهی است از وحدت اسلامی از منظر امام خمینی (ره) که به خوانندگان عزیز تقدیم می شود.
«وحدت » از مفاهیمی است که فهم آن بسیارسهل است ولی همواره عوامل و موانعی بوده است که جوامع اسلامی در عمل نشان داده‌اند که در فهم همین مفهوم ساده توانایی و لیاقت شایسته نشان نداده‌اند و یا اینکه نخواسته اند نشان بدهند. مهم ترین دلیل این امر نیز همین است که بیش از 150 سال افراد آگاه جهان اسلام پیرامون ضرورت بسیار بالای وحدت سخن گفته‌اند ولی هنوز نیز عدم اتحاد مسلمانان دربرابر دشمنان ازمشکلات اساسی جوامع اسلامی به حساب می آید. البته منظور ما از جوامع اسلامی مفهومی اعم است و همه اقشار جوامع اسلامی را شامل می شود یعنی از نخبگان و حکومت گران و اهل علم و اندیشه و...گرفته تا مردم عادی که در یک جامعه زندگی می کنند و عضوی از آن محسوب می شوند. یقینا در میان هر یک از اقشار جوامع اسلامی افراد آگاه و عمیقی که عملا نشان داده اند که فهم عالی و بالایی از وحدت دارند وجود دارد ولی متاسفانه اگر بخواهیم کارنامه‌ای از برآیند تلاش تاریخی معتقدان به وحدت ارائه دهیم و همچنین اگر بخواهیم در عرصه عمل تاثیر تلاش وحدت گرایان را بیازماییم می‌نگریم که هنوز با وضعیت مطلوب فرسنگها فاصله داریم . به همین دلیل امروز نیز از یک سو تفرقه از مهم ترین مصایب جهان اسلام است و از سوی دیگر دشمنان جهان اسلام نیز به سبب تفرقه مسلمانان بزرگ ترین ضربات را به جوامع و کشورهای اسلامی وارد می کنند ذخایر و امکانات مادی و اقتصادی جوامع اسلامی را غارت می نمایند ،کشورها و جوامع اسلامی را اشغال می کنند برای از بین بردن فرهنگ اسلامی هر روز گستاخ تر می شوند در بسیاری از جوامع اسلامی حکومت های دست نشانده و مورد نظر خود را روی کار می آورند و...
اگر به سخنان امام خمینی و سلوک سیاسی و اجتماعی ایشان دقت کنیم در می یابیم که از نظر ایشان وحدت صرفا یک توصیه اخلاقی و یک ارزش فرهنگی و اجتماعی نیست بلکه بزرگترین راهبرد و بهترین روش سیاسی برای قدرتمند شدن جوامع اسلامی برای مقابله با دشمنان و برای قد علم کردن در برابر تجاوزگران نیز محسوب می شود. به همین دلیل است که دشمنان جهان اسلام نیز صدها سال است که ایجاد تفرقه در میان جوامع اسلامی را به عنوان بزرگ ترین و بهترین راهبرد برای تسلط و یا استمرار تسلط بر جوامع اسلامی برگزیده اند و از این طریق به همه اهداف استعماری و دشمنانه خود دست یافته اند. اتفاقا شگفت همین است که چرا عموم اقشار جوامع اسلامی آن طور که شایسته است نسبت به فهم این راهبرد که حدود دویست سال سرنوشت آن ها را به تباهی کشانده است بلوغ و لیاقت و درایت کامل نشان نداده اند و نتوانسته اند بعد از 200 سال پرونده وحدت را کامل کنند و باانسجام واقعی و سازمان یافته خود در مقابل راهبرد تفرقه افکنانه دشمنان به راهبرد وحدت توجه عملی و واقعی نشان بدهند تا امروز بعد از 150 سال هنوز نیز عدم وحدت مشکل اساسی محسوب نشود.در این جا باید اعتراض کرد که دشمنان ما بهتر از ما توانسته اند به راهبردشان جامه عمل پوشانند و میان جوامع اسلامی تفرقه ایجاد کنند.
نشان موفقیت دشمنان نیز همین است که آن ها از طریق ایجاد تفرقه هنوز در حالت غلبه هستند و جوامع اسلامی نیز به دلیل ناتوانی در پیش بردن و عمل کردن به راهبرد وحدت هنوز در تفرقه می باشند. به عبارت دیگر تفرقه ما ضامن غلبه دشمن شده است و هر زمانی که این معادله منحوس برهم بخورد و وحدت ما سبب نکبت و هزیمت دشمنان شود می توانیم با افتخار ادعا کنیم که راهبرد وحدت را به خوبی پیش برده ایم .
گاهی دشمنان اسلام در ایجاد تفرقه در میان جوامع و ملل اسلامی چنان موفق بوده اند که وضعیت جوامع و ملل اسلامی از حالت تفرقه معمولی و عدم معاضدت یکدیگر فراتر رفته و به حالت نزاع و درگیر شدن جوامع اسلامی با یکدیگر تبدیل شده است . معمولا این وضعیت اوج رضایتمندی دشمن از اجرای راهبرد تاریخی ایجاد تفرقه است که در دوره هایی از تاریخ معاصر به وجود آمده است یعنی همان چیزی که هم اکنون نشانه هایی از آن در برخی مناطق و جوامع اسلامی پدید آمده و دشمن با دست زدن به انواع نیرنگ ها و صرف هزینه های هنگفت می خواهد به هر نحوی که ممکن است جنگ فرقه ای راه بیندازد تا جلوی احیای مجدد قدرت اسلامی را بگیرد. از دشمن هیچ انتظاری نیست که دست روی دست بگذارد و تمام توان ذهنی سیاسی نظامی عملیاتی تبلیغاتی و اقتصادی خودرا صرف ملی کردن راهبرد تاریخی خود (ایجاد تفرقه در میان مسلمانان ) ننماید زیرا حیات تجاوز کارانه و سلطه ظالمانه او با این راهبرد بستگی کامل دارد. از مزدوران و وابستگان سیاسی فرهنگی و مذهبی دشمن نیز چندان انتظاری نیست که حالت عامل و مزدور بودن خود را کنار بگذارند و آلت بسیار کارساز دشمن برای ایجاد تفرقه و بالاتر از آن ابزاری برای ایجاد نزاع فرقه ای و مذهبی بین جوامع و ملل اسلامی نشوند زیرا حیات و شهرت و دنیای این مزدوران و نشو و نمای آن ها نیز در گروی مزدوری آن ها و در گروی این است که در لباس خودی و در لباس عضوی از جوامع اسلامی و در لباس یک فرد بومی سخن دشمن را تکرار کنند سیاست ها و افکار دشمن را توضیح بدهند نشانی هایی اشتباه به مردم بدهند و توجهات را از دشمن اصلی که غرب صلیبی و مستکبران است باز گردانند و سعی نمایند مسلمانان را درگیر فتنه های قومی و فرقه ای بنمایند. به این دلیل می گوییم از گله مزدوران انتظاری نیست که در طول دهه ها و سده های اخیر ثابت کرده اند راهی غیر از مزدوری و خیانت نپیموده اند و هر زمان فرصت یافته و یا اینکه ماموریتی به آن ها محول شده است همه چیز اعم ازدین میهن و حتی حرمت جایگاه اجتماعی و شخصی خود را فدای مزدوری کرده و همه خیانت ها و مزدوری های خود را نیز با یافتن زمین و آسمان به یکدیگر توجیه نموده اند. متاسفانه در میان گله مزدوران از هر جنسی پیدا می شود.برخی در لباس روشنفکری و دموکراسی بازی ظاهر شده و در این عرصه به مزدوری پرداخته اند برخی در لباس فعال سیاسی و فرهنگی و اجتماعی به خودنمایی و خیانت مشغول شده اند برخی جامه تعصب و حمیت جنون وار دینی به تن کرده و به اربابان استعمارگر خود خدمت نموده اند برخی از طریق خرافه سازی و خرافه بازی در خدمت به دشمن کمربسته اند حتی برخی به ریا لباس عالمان و مفتیان را به تن نموده اند و با اظهارنظرهای خود به راهبرد دشمن در ایجاد تفرقه کمک بی بدیل کرده اند. از حکومت ها و دولت هایی هم که همانند مزدوران مذکور بنیادشان به دست استعمارگران و دشمنان می باشد و با حرکت انگشت آن ها رفتار می کنند نیز برای محقق کردن راهبرد تاریخی وحدت انتظار چندانی نمی توانیم داشته باشیم . بنابراین فقط آن هایی که حیات و منافع آن ها و بنیادشان با دشمنان وابستگی ندارد باید به فکر پیشبرد راهبرد وحدت باشند. این افراد که شامل عموم ملت های مسلمان و عموم افراد غیروابسته به دشمنان و استعمارگران می باشند در صورتی می توانند راهبرد تاریخی وحدت را به پیش ببرند که اولا نسبت به مفهوم وحدت و اهمیت آن درک کامل داشته باشند ثانیا خود صاحب روح معنوی و اهداف الهی باشند. اگر انسان به حقانیت و درستی چیزی معرفت و بصیرت کامل داشته باشد قطعا به سراغ آن خواهد رفت . منتها پیش زمینه معرفت معنویت است . اگر کسی دارای روح و اهداف و انگیزه های الهی باشد نه تنها به طور طبیعی از انگیزه های دنیایی و شخصی تهی می شود و به سوی وحدت گام برمی دارد بلکه فریاد تفرقه افکنان نیز در او تاثیر نخواهد داشت و به دلیل فرقانی که تحصیل می کند فریادهای شیطانی و آواهای رحمانی را به خوبی از یکدیگر تمیز می دهد. امام خمینی معتقدند در میان هیاهوی مستمر و پرشمار تفرقه افکنان داشتن معرفت و روح معنوی بهترین عاملی است که انسان را از گرفتار شدن در دام تفرقه افکنان نجات می‌دهد. امام خمینی در این باره می‌فرماید: ما باید دنبال تحکیم وحدت خودمان باشیم . ملت و دولت مان خیال نکنند که او دولت است و آن ملت . همه مال یک کاروان هستیم که روبه آن عالم می رویم و باید اطاعت خدا بکنیم و با هم باید باشیم . اگر این طور باشد پیروزی هیچ اشکال ندارد که نصیبتان می شود و این پیروزی ای است که خدا می دهد این نصرتی است که خدا می دهد او را ما با جان و دل قبول می کنیم چون هدیه خداست . و اگر خدای نخواسته این طور نباشد و ما با زور شمشیر فرض کنید و با زور تفنگ پیروز بشویم و پیروزی را از خودمان بدانیم این پیروزی نیست این شکست است حالا شما خیال می کنید پیروزی است اما اگر پرده برداشته بشود می بینید یک شکست بزرگ است باید با هم باشید. برای اطاعت خدا که فرموده است که باید با هم باشید وحدت باید داشته باشید اختلاف نباید داشته باشید. ما باید وحدت داشته باشیم یعنی حفظ کنیم وحدت را وحدت هست لکن ادامه می‌خواهد. ادامه باید بدهیم ما این وحدت را و او این است که به حرف کسانی که خدای نخواسته می خواهند تفرقه بیندازند به حرف آنها گوش ندهیم اصلش . البته در هر جایی هستند اشخاصی که بخواهند که فساد بکنند لکن وقتی یک ملتی برای خدا وحدت را می خواهد ایجاد کند و واحد باشد با دیگران این دیگر گوشش به حرف این کسی که فساد می خواهد بکند بدهکار نیست . گوش آن آدمی بدهکار است که در او یک سستی هست در این جهت .در جهت معنویت و الهیت وقتی که یک سستی باشد آن وقت آن چیزهایی که گفته می شود در انسان تاثیر می کند. تاثیرش هم کم کم زیاد می شود یک وقتی انسان هم می شود از آن وری . اما اگر این جهت را محکم کردیم ما که ما برای خدا از خدا هستیم و برای خدا باید عمل بکنیم و به خدا مراجعه می کنیم انالله و اناالیه راجعون ما از اوییم به او برمی گردیم او فرستاده برمی گردیم اگر ما این را تحکیم کنیم در قلبمان که ما از او هستیم و هر چه او گفته است باید بکنیم . گفته است که با هم باید باشید که اگر با هم باشید کسی نمی تواند شما را چه بکند ما هم با هم باید باشیم برای اطاعت خدا (صحیفه امام جلد 19 ص 206 و 207 ) انتظار اینست که عموم مسلمانان در این دوره حساس تاریخ اسلام با معرفتی که از طریق تحصیل معنویت به دست می آورند به هیاهوی تفرقه افکنان بی اعتنا شوند و توطئه مشترک استعمارگران و تفرقه انگیزان را به شکست کامل برسانند.
بخشهایی از سخنان امام خمینی درباره وحدت
- باید وحدت داشته باشیم و آن را ادامه دهیم . باید به حرف کسانی که از تفرقه صحبت می کنند به هیچ وجه گوش ندهیم . آن هایی که وحدت را هدف قرار می دهند فساد می کنند. اگر می خواهید وحدت داشته باشید به حرف آن هایی که فساد می کنند گوش ندهید. اگر می خواهید حرف تفرقه افکنان در شما اثر نکند معنویت داشته باشید و الهی باشید. حرف تفرقه افکنان در کسانی اثر می کند که در معنویت سستی داشته باشند .
- حدود 150 سال است که بزرگان آگاه جهان اسلام از وحدت در برابر استعمارگران غربی سخن گفته و تفرقه را بزرگ ترین مشکل جهان اسلام اعلام کرده اند ولی هنوز نیز مساله تفرقه مسلمانان بزرگ ترین مشکل جهان اسلام محسوب می شود. این موضوع نشان می دهد که جهان اسلام راهبرد مقابله با تفرقه و تلاش برای وحدت را آن طور شایسته می باشد به پیش نبرده است در حالی که استعمارگران و دشمنان اسلام راهبرد ایجاد تفرقه را که مهم ترین ابزار سلطه آن ها بر جهان اسلام است تاکنون به خوبی به پیش برده و اکنون نیز مسلمانان را با مشکل تفرقه درگیر نموده اند.
- تفرقه جهان اسلام ضامن غلبه تاریخی دشمنان بر مسلمانان شده است و تا زمانی که این معادله منحوس برقرار می باشد امیدی برای خروج جهان اسلام از زیر سلطه غرب وجود ندارد بنابراین تمام اهتمام مسلمانان باید صرف برهم زدن این معادله باشد و آن دسته از نیروها و هسته های مقاومت اسلامی که اهداف اسلامی دارند باید به جای پرداختن به یکدیگر و دامن زدن به نزاع های فرقه ای متعهدانه و متحدانه به دشمن مشترک بیندیشند.
- از انبوه مزدوران استعمار که در داخل جوامع اسلامی هستند و گاهی در جامه روشنفکر و فعال سیاسی گاهی در لباس تعصب و حمیت جنون آمیز دینی گاهی در کسوت خرافه سازی و خرافه بازی و گاهی به ریا در لباس مفتیان و عالمان ظاهر شده اند انتظاری نیست که به وحدت بیندیشند، زیرا بنیاد همه این ها و بنیاد همه حکام مزدور به دست استعمار است بنابراین خود مسلمانان باید بدون توجه به غوغاهای تفرقه آمیز مزدوران استعمار دست وحدت به هم بدهند.
منبع: مجله امین تاریخ انتشار:91/11/5 - 8:15
