حضرت زين العابدين امام سجاد عليه السلام به مانند حضرت اميرالمؤمنين علي عليه السلام به كثرت «نماز» شهرت دارند و اين «عبادت» و «نماز» فراوان و زياد ايشان، آثار خود را در جسم شريفشان به جاي گذاشته بودند؛ از جمله ما بين دو چشم ايشان و پيشاني مباركشان برآمده و «پينه» كرده بود و به علت زيادي آن مجبور بودند مرتب آن را كوتاه كنند و لذا حضرت به «ذوالثفنات» مشهور شده بودند و «ثفنه» همان «پينه» و برجستگي كه زير شكم شتر، به خاطر نشستن ايجاد مي شود.
1- «حمران ابن اعين» از امام محمد بن علي الباقر عليه السلام نقل مي كند كه حضرت فرمودند: «عادت و رويه حضرت علي بن الحسين اين بود كه هزار ركعت نماز در شبانه روز اقامه مي فرمودند و همچنانكه حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام انجام مي دادند، براي حضرت پانصد نخله خرما بود و حضرت در نزد هر درخت دو ركعت نماز مي خواندند.» [1] .
عين اين روايت را جناب جابر جعفي از امام باقر عليه السلام نقل كرده است. [2] .
2- «عبدالعزيز ابن ابي حازم» مي گويد از «ابي حازم» شنيدم كه مي گفت: «حضرت علي بن الحسين عليه السلام در شبانه روز هزار ركعت نماز مي خواند تا اينكه در جبهه و پيشاني و ساير مواضع سجده ي حضرت چيزي به مانند «پينه» بر زير شكم شتر، بيرون آمد.» [3] .
3- «عبدالله» پسر حضرت سجاد عليه السلام نيز مي گويد: «پدرم در شب آن قدر نماز مي خواند تا اينكه از شدت خستگي به سان كودكان كشان كشان خود را به بستر خود مي كشانيد!!!» [4] .
[1] بحارالانوار، ج 46، ص 61، ح 19 (به نقل از امالي ابن الشيخ) و ص 79 (به نقل از مناقب).
[2] بحارالانوار، ج 46، ص 74، ح 62 (به نقل از اعلام الوري و ارشاد).
[3] بحارالانوار، ج 46، ص 67، ح 35 (به نقل از علل الشرايع).
[4] بحارالانوار، ج 46، ص 99، ح 87 (به نقل از كشف الغمه).
برگرفته از کتاب اسوه ی کامل، ص 193

منبع : زائرین