• امروز يكشنبه 4 آذر 1403
  •  
     

    شرکت شمسا

    مشكلات ناشی از ناامنی و نبود اماكن اقامتی و حمل‌ونقل، تغذیه‌ نامناسب و قیمت‌های كنترل‌نشده، سازمان حج و زیارت را بر آن داشت...
    ادامه...

     
     
     
     

     


     
     
    اخبار اخبار شمسا توصيه‌هاي آيت الله سيستاني به زائران اربعين حسيني
     
     
     
     

    توصيه‌هاي آيت الله سيستاني به زائران اربعين حسيني

    نامه الکترونیک چاپ

    آيت الله سيستاني از مراجع تقليد توصيه‌هاي را به زائران اربعين حسيني ارائه كرد و اظهار داشت:شايسته است مؤمناني كه خداوند توفيق شركت در اين زيارت شريف را به ايشان عنايت فرموده، توجه نمايند كه خداي تبارك و تعالي از ميان بندگان خويش، پيامبران و اوصيايي را برگزيده تا پيشوا و حجّت مردمان باشند و مردم از رهگذر تعاليم ايشان هدايت يابند و از اعمالشان تبعيت كنند.

    به گزارش پایگاه اطلاع رسانی شرکت شمسا، جمعي از زائران اباعبدالله در ايام اربعين با ارسال سوالي از محضر آيت الله سيستاني خواستار توصيه‌هاي جهت بهره افزون‌تر و پاداش بيشتر و آگاهي بدانچه از آن غفلت مي‌‌ورزيم، شدند.

    آيت الله سيستاني در پيامي پاسخ اين زائران را بدين شرح داده است:


    بسم الله الرحمن الرحيم

    الحمد لله رب العالمين والصلاة والسلام علي سيدنا محمد وآله الطاهرين

    شايسته است مؤمناني كه خداوند توفيق شركت در اين زيارت شريف را به ايشان عنايت فرموده، توجه نمايند كه خداي تبارك و تعالي از ميان بندگان خويش، پيامبران و اوصيايي را برگزيده تا پيشوا و حجّت مردمان باشند و مردم از رهگذر تعاليم ايشان هدايت يابند و از اعمالشان تبعيت كنند. خداوند مؤمنان را از آن رو به زيارت مشاهد متبركه ايشان تشويق نموده است كه يادشان جادوانه بماند و جايگاهشان اعتلا يابد، و چون آن بزرگواران نمونه اعلاي بندگي خداي سبحان و جهاد در راه او و فداكاري براي دين استوارش بوده‌اند، اين امر سبب به ياد آوردن خداي متعال و آموزه‌ها و احكام او براي مردم باشد.

    بنابراين، از لوازم اين زيارت آن است كه زائر علاوه بر يادآوري جان فشاني‌‌هاي امام حسين (عليه‌ السلام) در راه خداوند متعال، تعاليم دين حنيف از جمله نماز، حجاب، اصلاح، گذشت، بردباري و ادب و قوانين آمدوشد و ديگر مفاهيم پسنديده را رعايت نمايد تا زيارتش گامي در مسير تربيت نفس براي پذيرش اين امور و تثبيت آثار آن تا زيارت‌هاي بعدي باشد. چنين است كه شركت در اين مراسم به منزله حضور در مجالس تعليم و تربيت امام (عليه السلام‌) خواهد شد.

    گو اين كه ما محضر اهل بيت (عليهم السلام) را درك نكرده ايم تا آموزه‌هاي ايشان را از حضور خودشان فرا بگيريم و به دست آن بزرگواران تربيت شويم، ولي خداوند متعال تعاليم و رفتار آن‌ها را برايمان حفظ كرده و ما را به زيارت آستان ايشان ترغيب فرموده، تا آنان نمونه‌هايي ممتاز براي ما شوند، و همان گونه كه معاصران ايشان را كه با آن بزرگواران زيسته‌اند، به محك امتحان كشيده، خواسته است تا ميزان صداقت ما را در آرزوي زيستن در كنار آنان و پاسخگويي به آموزه‌ها و اندرزهايشان بيازمايد. پس بايد مراقب باشيم كه مبادا آرزوي ما در زمينه درك محضر آن بزرگان صادقانه نباشد، و بايد بدانيم كه اگر مطابق خواسته ايشان رفتار كنيم، اميد مي‌رود كه با يارانشان محشور شويم. زيرا از امير مؤمنان (عليه ‌السلام) روايت اس

    ت كه در جنگ جمل فرمود: «امروز كساني با ما همراه شده‌اند كه هنوز در صلب پدران ورحِم‌هاي مادرانشان هستند». بنابراين، بر هر يك از ما كه آرزويي صادقانه داشته باشد، عمل به تعاليم و تبعيت از ايشان، و پرورش با روش تربيتي و بهره‌مندي از آداب آنان دشوار نيست.

    خدا را خدا را در نماز! كه نماز، آن گونه كه در حديث شريف آمده، ستون دين ومعراج مؤمنان است و اگر پذيرفته شود ساير اعمال پذيرفته است و اگر مقبول نيفتد ديگر اعمال مردود خواهد شد. سزاوار است كه مؤمن به اداي نماز در اول وقت پايبند باشد؛ چرا كه محبوب‌ترين بندگان در نزد خدا كسي است كه به فراخوان نماز پاسخي سريع‌تر دهد، و شايسته نيست كه مؤمن در اول وقت نماز، به عبادت ديگري بپردازد. زيرا نماز برترين طاعت‌ها است. از اهل بيت (عليهم السلام) روايت است كه: «شفاعت ما به كسي كه نماز را سبك شمارد، نخواهد رسيد» و پيرامون توجه خاص امام حسين (عليه‌ السلام) به نماز در روز عاشوا نقل شده است كه آن حضرت به كسي كه زمان فرا رسيدن اول وقت نماز را ياد آور شد، فرمود: «نماز را به ياد آوردي، خداوند تو را از نمازگزاران ذاكر قرار دهد» و پس از اين سخن، زير باراني از تير، به نماز ايستاد.

    خدا را خدا را در اخلاص! كه ارزش وبركت عمل انسان به ميزان اخلاص او براي خداوند متعال است؛ زيرا خداوند جز آن عملي را كه خالص براي او و پاك از نيّت غير باشد، نمي‌‌پذيرد. از پيامبر اكرم (صلي الله عليه وآله) روايت است كه هنگام مهاجرت مسلمانان از مكه به مدينه فرمود: «هر كه براي خدا ورسولش هجرت كند، هجرتش به سوي او خواهد بود، و هر كه براي بهره‌مندي از دنيا هجرت نمايد، سوي دنيا مهاجرت كرده است. خداوند به ميزان اخلاص در عمل، پاداش آن را چندان فزوني دهد كه تا هفتصد برابر شود و خدا براي هر كس كه بخواهد، ﭘاداش مضاعف منظور فرمايد».

    پس بر زائران است كه در مسير خويش، ذكر خداي متعال را بسيار بگويند و در هر گام و هر عمل خود اخلاص را در نظر داشته باشند و بدانند كه خداوند متعال نعمتي همتاي اخلاصِ در عقيده و گفتار و رفتار را به كسي عنايت نفرموده است وعمل تهي از اخلاص با پايان زندگي دنيوي تمام مي‌شود، در حالي كه عمل مخلصانه، هم در اين دنيا و هم پس از

    آن، جاودان و مبارك خواهد ماند.

    خدا را خدا را در رعايت پوشش وحجاب! كه از مهم‌ترين چيزهايي است كه اهل بيت (عليهم السلام) حتي در سخت‌ترين شرايط كربلا به آن توجه داشته و خود والاترين الگوي آن بوده‌اند. ايشان به اندازه آزاري كه از هتك حرمت خود ديدند، از هيچ رفتار دشمن آزرده نشدند. لذا بر همه زائران و به ويژه بر بانوان زائر فرض است كه شرايط عفاف را در رفتار و نوع پوشش وظاهر خود حفظ نموده و از هر چه اين امر را خدشه دار مي‌كند (مانند پوشيدن لباس‌هاي تنگ واختلاط‌‌هاي زشت و استفاده از زيور آلات ناروا) بپرهيزند، بلكه سزاوار است كه به منظور منزّه نگه داشتن اين مراسم مقدّس از شائبه‌هاي ناپسند، تا حد امكان، بالاترين مراتب عفاف را رعايت نمايند.

    از درگاه خداوند متعال مسألت داريم كه در دنيا و آخرت، مقام پيامبر مصطفي (صلي الله عليه وآله) و اهل بيت مطهرش (عليهم‌ السلام) را به بركت فداكاري‌هايي كه در راه او به عمل آوردند و براي هدايت خلقش كوشيدند، فزوني بخشد و همان گونه كه بر برگزيدگان پيشين، به‌خصوص بر ابراهيم و خاندان ابراهيم درود فرستاده است، درود خود بر ايشان را بيفزايد.

    از خداوند متعال هم‌‌چنين مسألت داريم كه به زيارت زائران حضرت اباعبد الله الحسين (عليه‌ السلام) بركت دهد و آن را به بهترين نحوي كه عمل بندگان صالح خويش را مي‌پذيرد، قبول فرمايد، تا در مسير و سيره خود در اين زيارت و در باقي ايام زندگاني الگويي براي ديگران شوند و آنان را به سبب ولايت اهل بيت پيامبر (عليهم السلام) و پيروي از سيره و تبليغ رسالت ايشان پاداش خير عطا كند.

    باشد كه در روز قيامت كه هر يك از مردم با امام خويش خوانده مي‌شود، ايشان با اهل ‌بيت (عليهم السلام) خوانده شوند، و كساني كه در اين راه به شهادت مي‌رسند، به دليل جانبازي‌هايي كه به عمل آورده و ستم و آزاري كه به خاطر محبت ايشان به جان خريده‌اند، با حسين (عليه ‌السلام) و يارانش محشور شوند؛ انه سميع مجيب
    .