محدث جلیل القدر جعفر بن محمد قولویه در کتاب معتبر کامل الزیارات به تفصیل به نقل روایاتی از امام صادق علیه السلام در ثواب و فضیلت زیارت امام حسین علیه السلام و مقام ویژه زائران آن حضرت پرداخته است که گزیده ای از آن را تقدیم خوانندگان گرامی بویژه کسانی که زائر اربعین هستند، می کنم:

دعای امام صادق برای زوار امام حسین چه بود؟
معاویة بن وهب می گوید: اجازه خواستم که بر امام صادق علیه السّلام وارد شوم، به من گفته شد  داخل شو، داخل شده آن جناب را در نمازخانه منزلشان یافتم. نشستم تا حضرت‏ نمازشان را تمام کردند. آن گاه  شنیدم که حضرت با پروردگارشان مناجات نموده و چنین می گویند:
بار خدایا، اى کسى که ما را اختصاص به کرامت داده و وعده شفاعت دادى و ما را وصىّ پیامبرت قرار دادى و علم به گذشته و آینده را به ما عطا فرمودى، و قلوب مردم را مایل به سوی ما نمودى، من و برادران و زائران قبر پدرم حسین علیه السّلام را بیامرز، آنان که به جهت میل و رغبت در احسان به ما و به امید آنچه در نزد توست و به خاطر صله و احسان به ما و به منظور ادخال سرور بر پیغمبرت و به جهت اجابت کردن فرمان ما  و به قصد وارد نمودن غیظ بر دشمنان ما اموالشان را انفاق کرده و ابدانشان را به تعب انداخته اند.
اینان اراده و نیّتشان از این ایثار، تحصیل رضا و خشنودى توست پس تو هم از طرف ما این ایثار را جبران کن و به واسطه رضوان، احسانشان را جواب گو باش و در شب و روز حافظ و نگاهدارشان بوده و اهل و اولادى را که از ایشان باقى مانده‏اند، بهترین جانشینان قرار بده و مراقب و حافظشان باش و شر و بدى هر ستمگر عنود و منحرفى را از ایشان و از هر مخلوق ضعیف و قوى خود کفایت نما و ایشان را از شر شیاطین انس و جنّ محفوظ فرما و به ایشان برترین چیزى را که در دور بودنشان از اوطان خویش از تو آرزو کرده‏اند و به واسطه‏اش ما را بر فرزندان و اهل و نزدیکانشان اختیار کردند، عطا فرما .
خدایا دشمنان ما آنان را به خاطر خروج {literal}{{/literal}برای زیارت{literal}}{/literal} مورد ملامت و سرزنش قرار دادند ولى این حرکت دشمنان، ایشان را از تمایل به ما باز نداشت و این ثبات آنان از باب مخالفتشان با مخالفین ماست، پس تو این صورت‏هایى که حرارت آفتاب آنها را در راه محبّت ما تغییر داده، مورد ترحّم خودت قرار بده و نیز صورت‏هایى را که روى قبر ابى عبد اللَّه الحسین علیه السّلام مى‏گذارند و بر مى‏دارند، مشمول لطف و رحمتت قرار بده و همچنین به چشم‏هایى که از باب ترحم بر ما اشک ریخته‏اند، نظر عنایت فرما و دل‏هایى را که‏ براى ما به جزع آمده و به خاطر ما سوخته‏اند، مورد رحمت خویش قرار بده، بار خدایا به فریادهائى که به خاطر ما بلند شده برس، خداوندا من این ابدان و این ارواح را نزد تو امانت قرار داده تا در روز عطش اکبر که بر حوض کوثر وارد مى‏شوند آنها را سیراب نمایى.
و پیوسته امام علیه السّلام در سجده این دعا را مى‏خواندند و هنگامى که از آن فارغ شدند عرض کردم: فدایت شوم این مضامین ادعیه‏اى که من از شما شنیدم اگر شامل کسى شود که خداوند عزّ و جلّ را نمى‏شناسد گمانم این است که آتش دوزخ هرگز بر او کارگر نخواهد افتاد. ....
سپس امام به من فرمودند: اى معاویه زیارت آن حضرت را ترک مکن.
عرض کردم: فدایت شوم نمى‏دانستم که اجر و ثواب آن این مقدار است.
حضرت فرمودند: اى معاویه کسانى که براى زائران امام حسین علیه السّلام در آسمان دعا مى‏کنند به مراتب بیشتر از آنانی هستند که در زمین براى ایشان دعا و ثنا مى‏نمایند. (کامل الزیارات ص 117)

استقبال فرشتگان از زائر امام حسین علیه السلام
امام صادق علیه السّلام فرمودند: چهار هزار فرشته در اطراف قبر حضرت حسین بن على علیهما السّلام بوده که جملگى ژولیده و گرفته و حزین مى‏باشند و تا روز قیامت بر آن جناب مى‏گریند، رئیس ایشان فرشته‏اى است که به او منصور گفته مى‏شود، هیچ زائرى به زیارت آن حضرت نمى‏رود مگر آنکه این فرشتگان به استقبالش مى‏روند و هیچ وداع‏کننده‏اى با قبر آن حضرت وداع نکرده مگر آنکه این فرشتگان مشایعتش مى‏کنند و مریض نمى‏شود مگر آنکه عیادتش کرده و نمى‏میرد مگر آنکه ایشان بر جنازه‏اش نماز خوانده و از خدا طلب آمرزش برایش مى‏کنند. (همان ص 119)

امیرالمؤمنین در حوض کوثر با زائر امام حسین مصافحه می کند
امام صادق علیه السّلام فرمودند: از پدرم شنیدم به یکى از دوستانشان که از زیارت ( قبر امام حسین علیه السّلام)  سؤال کرده بود، ‏فرمودند: چه کسى را زیارت مى‏کنى و چه کسى را با این زیارت اراده مى‏نمایى؟ (یعنى با این زیارت قصد تقرّب به چه کسى را دارى؟) عرض کرد: مراد و مقصودم تقرب به خداوند تبارک و تعالى است.
حضرت فرمودند: کسى که به دنبال زیارت، یک نماز خوانده و با این نماز قصد تقرّب به خدا را داشته باشد، در روزى که خدا را ملاقات مى‏کند بر او نورى احاطه کرده است که تمام کسانی که او را مى‏بینند صرفا نور مشاهده می نمایند و خداوند متعال زوّار قبر مطهّر امام حسین علیه السّلام را مورد اکرام قرار داده و آتش جهنّم را از رسیدن به آنها باز مى‏دارد، و زائر در نزد حوض کوثر، مقامى بسیار رفیع و مرتبه‏اى لا یتناهى دارد و امیر المؤمنین علیه السّلام که در کنار حوض ایستاده‏است با او مصافحه کرده و وى را از آب سیراب مى‏فرماید و احدى در وارد شدن بر حوض بر وى سبقت نمى‏گیرد مگر پس از او و سیراب شدن او. پس از سیراب گشتن به جایگاهش در بهشت برگشته در حالى که فرشته‏اى از جانب امیر المؤمنین علیه السّلام با او بوده که به صراط امر مى‏کند براى وى پائین بیاید و با او مدارا کرده تا از روى آن بگذرد و به آتش جهنّم فرمان مى‏دهد که حرارت و سوزشش را به او نرساند تا وى از آن گذر کند. (همان ص 123)

تارک زیارت امام حسین عاق پیامبر و ائمه می شود
راوی می گوید: محضر مبارک امام صادق علیه السّلام عرضه داشتم: فدایت شوم چه مى‏فرمائید در باره کسى که با داشتن قدرت زیارت حسین (علیه السلام)  را ترک مى‏کند؟
حضرت فرمودند: این شخص عاق رسول خدا (صلّى اللَّه علیه و آله)  و عاق ما اهل بیت مى‏باشد و امرى که به نفع او است را سبک شمرده است.  کسى که آن حضرت را زیارت کند: خداوند متعال حوائجش را برآورده نماید و آنچه از دنیا مقصود او است را کفایت فرماید و نیز زیارت آن حضرت موجب جلب رزق براى زائر مى‏باشد.... (همان ص 128)

فرشتگان با دستهایشان صورت زائر امام حسین را مسح می کنند
مفضّل بن عمر روایت می کند که امام صادق علیه السّلام فرمودند: گویا مى‏بینم که فرشتگان با مؤمنین بر سر قبر حضرت حسین بن على علیهما السّلام ازدحام کرده‏اند.
راوى مى‏گوید: عرضه داشتم: آیا مؤمنین فرشته را مى‏بینند؟
حضرت فرمودند: هرگز، هرگز، آنها به خدا قسم ملازم و همراه مؤمنین هستند و حتّى با دست‏هایشان صورت‏هاى آنها را مسح مى‏کنند.
سپس امام علیه السّلام فرمودند: خداوند منّان هر صبح و شام از طعام بهشت بر زوّار امام حسین علیه السّلام نازل مى‏فرماید و خدمتکاران ایشان فرشتگانند. هیچ بنده‏اى از بندگان خداوند حاجتى از حوائج دنیا و آخرت را از خداوند متعال در خواست نمى‏کند مگر آنکه خدا به او عطاء مى‏فرماید.
راوى مى‏گوید: عرض کردم: به خدا قسم این کرامت مى‏باشد.
امام علیه السّلام به من فرمودند: اى مفضّل: برایت بیشتر بگویم؟
عرضه کردم: بلى سرور من.
حضرت فرمودند: گویا مى‏بینم تختى از نور را گذارده‏اند و بر روى آن قبّه‏اى از یاقوت سرخ زده شده که با جواهرات آن را زینت نموده‏اند و حضرت امام حسین علیه السّلام بر روى آن تخت نشسته‏اند و اطراف آن حضرت نود هزار قبه سبز زده‏اند و مؤمنین آن حضرت را زیارت کرده و بر آن جناب سلام مى‏دهند، پس خداوند متعال به ایشان مى‏فرماید: اى دوستانم از من سؤال کنید و بخواهید، پس زیاد اذیّت شدید و خوار و مقهور گردیدید. امروز، روزى است که حاجتى از حاجات دنیا و آخرتتان را از من در خواست نکرده مگر آن را روا مى‏نمایم، پس خوردن و آشامیدنشان در بهشت مى‏باشد، پس به خدا قسم کرامت و احسانى که زوال نداشته و انتهاء آن را نمى‏توان درک کرد همین است. (همان ص 135)

زائران امام حسین همدرجه اهل بیت در قیامت هستند
امام صادق علیه السلام فرمودند: هنگامى که روز قیامت شود منادى نداء مى‏کند: کجا هستند زوّار حسین بن على علیهما السّلام؟
گردن‏هاى تعدادى از مردم کشیده مى‏شود که عدد آنها را غیر از خداوند متعال کس دیگرى نمى‏داند. پس به ایشان گفته مى‏شود قصد شما از زیارت قبر حضرت حسین بن على علیهما السّلام چه بود؟
مى‏گویند: پروردگارا! آن حضرت را زیارت کردیم به جهت محبّتى که به رسول خدا و حضرت على و فاطمه داشته و به منظور طلب رحمت براى صاحب قبر به ازای آنچه از آن حضرت صادر گردید.
پس به آنها گفته مى‏شود: ایشان محمّد و على و فاطمه و حسن و حسین (سلام اللَّه علیهم) بوده، به آنها ملحق شوید. شما با ایشان و در درجه و مرتبه آنها هستید، به لواء و پرچم رسول خدا صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم ملحق گردید. پس به طرف لواء آن حضرت رهسپار شده و در سایه آن قرار مى‏گیرند در حالى که لواء به دست امیر المؤمنین على علیه السّلام مى‏باشد و بدین ترتیب به بهشت وارد مى‏شوند. ایشان جلو پرچم و سمت راست و جانب چپ و پشت آن بوده و چهار طرف لواء را گرفته‏اند. (همان ص 141)

ثواب کسى که از روى شوق به زیارت حضرت امام حسین علیه السّلام برود
ذریح محاربى، مى‏گوید: محضر مبارک حضرت ابى عبد اللَّه (امام صادق علیه السّلام) عرض کردم: از خویشاوندان و فرزندانم کسى را ملاقات نکردم مگر وقتى به آنها از اجر و ثوابى که در زیارت قبر حضرت امام حسین علیه السّلام هست، گفتم، من را تکذیب نموده و گفتند: تو بر حضرت جعفر بن محمّد علیهما السّلام دروغ بسته و این خبر را از پیش خودت مى‏گوئى! حضرت فرمودند:
اى ذریح! مردم را رها کن هر کجا که مى‏خواهند بروند، به خدا قسم حق تعالى به زائرین امام حسین مباهات کرده و افتخار مى‏نماید و مسافر و زائر را فرشتگان مقرّب خدا و حاملین عرش رهبرى مى‏کنند. حتى حق تعالى به فرشتگان مى‏فرماید: آیا زوّار حسین بن على را مى‏بینید که از روى شوق و محبّت به آن حضرت و علاقه به حضرت فاطمه دخت رسول اللَّه به زیارت آمده‏اند؟ به عزّت و جلال و عظمت خود قسم کرامت خویش را بر ایشان واجب کرده‏ام و ایشان را حتما به بهشتى که براى دوستانم و براى انبیاء و رسل و فرستادگانم آماده کرده‏ام داخل مى‏کنم.
اى فرشتگان من! ایشان زوّار قبر حسین حبیب محمّد رسول من بوده و محمّد حبیب من است و کسى که من را دوست داشته باشد حبیب من را نیز دوست مى‏دارد و کسى که حبیب من را دوست داشته باشد دوست‏دار حبیبم را نیز دوست دارد و کسى که نسبت به حبیب من بغض دارد به من نیز بغض مى‏ورزد و کسى که به من بغض مى‏ورزد بر من واجب است که به اشد عذاب، عذابش نموده و به آتش دوزخ او را بسوزانم و جهنم را مسکن و مکانش قرار داده و وى را چنان عذابى کنم که احدى از اهل عالم را آن طور عذاب نکرده باشم. (همان ص 143)

زوّار حضرت امام حسین علیه السّلام شفاعت مى‏ کنند
امام صادق علیه السّلام ‏فرمودند: روز قیامت منادى ندا مى‏کند: شیعیان آل محمّد کجا هستند؟! پس از میان مردم گردنهائى کشیده شده و افرادى بپا مى‏خیزند که عدد آنها را غیر از حقتعالى کس دیگر نمى‏داند. ایشان در قسمتى از مردم بپا خاسته‏اند، سپس منادى ندا مى‏کند: زوّار قبر حضرت امام حسین علیه السّلام در کجا هستند؟! خلق بسیارى به پا مى‏خیزند.
پس به ایشان گفته مى‏شود: دست هر کسى را که دوست دارید بگیرید و آنها را به بهشت ببرید، پس شخصى که جزء زائرین است هر کسى را که بخواهد گرفته و به بهشت مى‏برد حتى بعضى از مردم به برخى دیگر مى‏گویند: اى فلانى من را مى‏شناسى؟ من کسى هستم که در فلان روز در فلان مجلس براى تو ایستاده و احترام از تو نمودم پس من را نیز دریاب، زائر او را نیز گرفته و به بهشت داخل نموده بدون اینکه دافع و مانعى در بین باشد.  (همان ص 165)