دو روزه از کربلا اومدم شیفته ی مهمان نوازی و محبت و صبر ائمه شدم.آقا نمیدونم اگه کربلا بودم تو کدوم سپاه میرفتم.دعا کنین در کربلای پسرتون راه را گم نکنم.خیلی دوستون دارم

السلام علیک یا اباعبدالله
وقتی این عکسو دیدم دست و پام لرزید، خدایا امام حسین و یارانش با اون همه مصیبت چقدر غریب و تنها بودند، وقتی کربلا یادم میافته بغضی گلومو میگیره و یک آه که ای کاش من این بنده گناهکار هم اونجا بودم درسته ذره لیاقت بودن در کنار امامو نداشتم اما کاش بودم و فقط خودمو سپر کودکان حسین می کردم، کاش بودمو چشمامو سپر تیر گلوی اصغر می کردم، کاش بودمو سرمو زیر پاهای رقیه می گذاشتم تا پابرهنه روی تیغ ها راه نرود، کاش بودمو هم نوا با زینب می گریستم، کاش بودمو... گریه نمی ذاره بنویسم ببخشید